پروژه استاندارد ملی ایران آسانسور – ضربه گیر – ویژگی‌ها و آزمون‌ها

خلاصه ای از پروژه:

این استاندارد ملی ایران به شماره 7986، با عنوان “آسانسور – ضربه گیر – ویژگی‌ها”، به منظور تعیین ویژگی‌ها، نحوه عملکرد و آزمون‌های مربوط به ضربه‌گیرهایی تدوین شده است که در انتهای مسیر حرکت کابین و وزنه تعادل، برای توقف ارتجاعی آن‌ها در صورت برخورد، به کار می‌روند. این استاندارد در دویست و شانزدهمین جلسه کمیته ملی استاندارد مکانیک و فلزشناسی در تاریخ 15/12/83 مورد تصویب قرار گرفته و بر اساس قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران منتشر شده است.

این استاندارد به دو نوع ضربه‌گیر، یعنی ضربه‌گیرهای ذخیره کننده انرژی و ضربه‌گیرهای مستهلک کننده انرژی، اشاره می‌کند و ویژگی‌ها و نحوه عملکرد هر کدام را شرح می‌دهد. ضربه‌گیرها باید در پایین‌ترین حد مسیر حرکت کابین و وزنه تعادل قرار گیرند و در صورت حرکت به همراه کابین یا وزنه تعادل، باید با یک پایه ستون با حداقل ارتفاع نیم متر در انتهای مسیر حرکت برخورد نمایند. میزان جابجایی ضربه‌گیرها، بسته به نوع آن‌ها و سرعت آسانسور، متفاوت است و باید مطابق با فرمول‌ها و شرایط مشخص شده در استاندارد محاسبه شود. همچنین، ضربه‌گیرها باید دارای پلاک مشخصه‌ای باشند که اطلاعاتی مانند بار حداکثر و حداقل، بیشترین سرعت برخورد، و محدوده ویسکوزیته (در مورد ضربه‌گیرهای هیدرولیک) را نشان دهد.

استاندارد مذکور شامل آزمون‌هایی برای ارزیابی عملکرد ضربه‌گیرها است. متقاضی (سازنده) باید محدوده کاربرد ضربه‌گیر را بیان کرده و نقشه‌های مونتاژ، جزئیات ساختمان، نحوه عملکرد، مواد به کار رفته و ابعاد قطعات را ارائه دهد. برای ضربه‌گیرهای هیدرولیک، مشخصات فنی سیال به کار رفته نیز باید ارائه شود. یک عدد ضربه‌گیر و در صورت لزوم، سیال مربوطه باید به عنوان نمونه برای آزمون ارسال گردد. آزمون‌ها شامل تعیین جرم لازم برای فشرده شدن کامل فنر (در ضربه‌گیرهای ذخیره کننده انرژی با حرکت برگشتی) و بررسی عملکرد ضربه‌گیر در شرایط مختلف است.

عناوین و فهرست کلی پروژه:

1. **هدف و دامنه کاربرد**
2. **مراجع الزامی**
3. **انواع ضربه گیر**
4. **نمادها و اختصارات**
5. **ویژگی ها و نحوه عملکرد**
6. **آزمون ها