پروژه پاورپوینت تحلیل و بررسی شیوه‌های معماری ایران پس از اسلام

خلاصه ای از پروژه:

معماری در کشورهای باستانی، از ارکان اصلی تمدن است. معماری اسلامی در ایران، دارای چهار شیوه بنیادی مصری، شامی، غربی و ایرانی است که شیوه ایرانی، با گستردگی در ایران، عراق، افغانستان، پاکستان، آسیای میانه، و حاشیه خلیج فارس، از همه ارزشمندتر است. معماری ایرانی از دیرباز دارای اصولی چون مردم واری (تناسب با نیازهای انسانی)، پرهیز از بیهودگی (اجتناب از اسراف)، نیارش (دانش ایستایی و مصالح)، خودبسندگی (استفاده از مصالح بومی)، و درونگرایی (ارزش نهادن به حریم خصوصی) بوده است.

پس از اسلام، چهار شیوه خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی در معماری ایران شکل گرفتند. شیوه خراسانی در قرن اول هجری در خراسان پدید آمد و با ویژگی‌هایی چون سادگی، پرهیز از بیهودگی، مردم واری و استفاده از مصالح بومی، در مساجدی چون جامع فهرج و نایین نمود یافت. شیوه رازی در دوره حکومت‌های کوچک ایرانی شکوفا شد و با تنوع کاربری بناها، تبدیل مساجد شبستانی به چهار ایوانی، استفاده از طاق‌ها و گنبدهای تیردار، و تزئیناتی چون آجر پیش بر و کاشی کاری، در بناهایی چون برج گنبد قابوس و برج‌های خاقان تجلی یافت.

شیوه آذری با ورود مغولان آغاز شد و با ساخت بناهای عظیم، توجه به تناسبات عمودی، و استفاده از تزئیناتی چون کاشی معرق، در دوره‌های ایلخانی و تیموری به اوج رسید و در بناهایی مانند گنبد علیشاه و مسجد کبود تبریز قابل مشاهده است. شیوه اصفهانی در دوره صفویه شکل گرفت و با ساده شدن طرح‌ها، استفاده از اندام‌ها و اندازه‌های یکسان، و مصالح مرغوب و بادوام، در بناهایی چون مسجد امام اصفهان و کاخ چهلستون به عنوان تزئینی‌ترین سبک معماری ایرانی شناخته می‌شود.

عناوین و فهرست کلی پروژه:

معماری در ایران باستان و جهان اسلام
* شیوه های بنیادی هنر و معماری در جهان اسلام (مصری، شامی، غربی، ایرانی)
* اصول معماری ایرانی (مردم واری، پرهیز از بیهودگی، نیارش، خودبسندگی، درونگرایی)
* شیوه های معماری دوران اسلامی در ایران (خراسانی، رازی، آذری، اصفهانی)
* ویژگی های هر یک از شیوه های معماری خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی
* نمونه های معماری هر یک از شیوه های خراسانی، رازی، آذری و اصفهانی