مدیریت هوشمند ساختمان

 مدیریت هوشمند ساختمان

تعريف:

سیستم مدیریت هوشمند ساختمان به مجموعه ای گفته میشود که شامل تعدادی نرم افزارو سخت افزار است که کنترل قسمت های مختلف ساختمان را انجام میدهند

سيستم های مديريت هوشمند بطورمتداول در ساختمانهای بزرگ قابل استفاده می باشد.اين سيستم ها با داشتن يک مرکز کنترل اصلی ،قابليت مديريت بر محيط داخل ساختمان را دارا می باشند

پارامترهای مختلفی مانند ميزان روشنايی ،دما،دی اکسيد کربن،رطوبت،فشارو … قابل کنترل ميباشد

کاربرد کنترل اين پارامترها در سيستمهای سرمايشی و گرمايشی ،نور محيط و نيز مديريت توزيع هوا در داخل ساختمان ميباشد

حضوریا عدم حضور فرد در منزل هیچ خللی در روند انجام کارها ایجاد نمیکند و تمامی امور به وسیله فرمان توسط کامپیوتر و یا تلفن همراه انجام میشود، که از این طریق میتوان سیستم امنیتی را تنظیم کرد، در ساعت خاصی تاسیسات سرمایش و گرمایش شروع به کار نمایند و درجه حرارت خانه را به حد مطلوب
برسانند، تلویزیون در ساعات معینی برای ضبط برنامه مورد علاقه روشن و خاموش
شود، و یا گاز برای گرم کردن غذا در ساعت خاصی روشن شود، و یا میتوان چراغ
های منزل را در ساعتی روشن و یا خاموش کرد، و حتی کنترل کرد که کدامیک از
لوازم خانه در حال کار میباشند و در صورت لزوم آنها را خاموش کرد.

سیستم باعث میشود که هم در هنگام حضور در منزل کارها با نظم و سرعت بیشترانجام شود و همچنین در زمان عدم حضور در منزل کارها بدون دغدغه و نگرانی
انجام شود.

نتیجه:

فراموش نشود که یکی مولفه های اصلی یک بنای هوشمند دارا بودن توانایی یادگیری است. قبل از ساخت یک بنای هوشمند برنامه ریزی سیستم بسیار مهم است تا اهدافی را که می‌خواهید به آن بدهید خوب بشناسد. نیاز واقعی برای داشتن یک ساختمان هوشمند می‌تواند با دقت به نتایج آشکار شود و اینکه آیا این نیاز با ساختن این بنا رفع می‌شود یا خیر.؟

برای مثال بهره‌ وری یکی از ضروریات شرکتهاست. محیط درونی یک دفتر کار، تعیین کنندة فاکتورهای بسیار زیادی برای بهره‌وری یک کارمند است.

به عنوان یک مثال، من نمی‌توانم در دفتر کارم بیش از 3 ساعت به طور مداوم کار کنم. به این دلیل که دمای هوا در دفتر کارم پایین است. بنابراین هر گاه که احساس سرما می‌کنم مجبورم از دفتر خارج شده و به فضای باز بروم و در حدود 10 دقیقه از گرمای خورشید استفاده کنم و سپس به دفترم برگردم. مسئول تأسیسات تصمیم گرفت که تقریباً هر روز تکنسینی را فرا خواند تا اتاقها را چک کند و دما را افزایش دهد. تلف کردن وقت در هنگام کار به خاطر اشکال در تهویه مطبوع هوا باعث می‌شود که مییزان بهره‌وری کاهش یابد. که این مسئله به معنای حیف و میل منابع یک شرکت است.