پروژه آسانسور – ترمز ایمنی ویژگی‌ها و آزمون‌ها

خلاصه ای از پروژه:

استاندارد ملی ایران به شماره 7987 به ویژگی‌ها و آزمون‌های مربوط به سیستم ترمز ایمنی (پاراشوت) آسانسور می‌پردازد. هدف از تدوین این استاندارد، تعیین ویژگی‌ها، نحوه عملکرد و آزمون‌های مربوط به سیستم ترمز ایمنی است که برای متوقف کردن کابین یا وزنه تعادل در شرایطی که کابین یا وزنه تعادل با سرعتی معادل سرعت عملکرد سیستم کنترل‌کننده سرعت (گاورنر) و با بار اسمی در حرکت است، به کار می‌رود. این استاندارد شامل تعاریف و اصلاحات مربوط به انواع سیستم‌های ترمز ایمنی (لحظه‌ای، لحظه‌ای با اثر ضربه‌گیری و تدریجی) و اجزای آن (بدنه اصلی، قطعات قفل‌کننده، فک‌های اصطکاکی، مکانیزم ارتباط، وسیله ایمن برقی، اهرم فرمان، فنرهای نگهدارنده و فنرهای مستهلک‌کننده انرژی) است.

این استاندارد ویژگی‌های ترمز ایمنی از جمله شتاب کندشونده (بین gn ./2 و gn 1) و نحوه آزاد کردن آن (تنها با بالا بردن کابین یا قاب وزنه) را مشخص می‌کند. همچنین، الزامات مربوط به ساختار ترمز ایمنی، از جمله طراحی سیستم ضربه‌گیر در ترمز ایمنی لحظه‌ای با ضربه‌گیر، محل نصب ابزار عملکرد ترمز ایمنی، امکان پلمپ کردن اجزاء، فواصل مجاز بین فک‌های اصطکاکی و ریل، جنس قطعات متحرک و نصب پلاک مشخصات فلزی را تعیین می‌کند. انحراف کف کابین در صورت عملکرد ترمز ایمنی نباید بیش از 5% حالت عادی باشد.

استاندارد مذکور آزمون‌های ترمز ایمنی را نیز شامل می‌شود و متقاضی باید محدوده کاربری مورد نظر و اطلاعات جامعی در مورد جنس و نوع ریل‌های راهنما ارائه دهد. سازنده باید نقشه‌های جزئیات و مجموعه، و در صورت تدریجی بودن ترمز ایمنی، نمودار بار مربوط به اجزاء ارتجاعی را ارائه کند. آزمایشگاه در صورت ضرورت می‌تواند اطلاعات تکمیلی را مطالبه نماید.

عناوین و فهرست کلی پروژه:

1. مقدمه و دامنه کاربرد
2. مراجع الزامی
3. اصطلاحات و تعاریف
4. نمادها و اختصارات
5. ویژگی‌های ترمز ایمنی
6. آزمون‌های ترمز ایمنی
7. نکات
8. پیوست الف: فاصله توقف با بار نامی بر اساس سرعت نامی
9. اعضای کمیسیون تدوین استاندارد