پروژه سکونت عمومی در کلیسا دیدگاه کریستین نوربری شولتز

خلاصه ای از پروژه:

شولتز سکونت را فراتر از خانه می‌بیند و آن را در چهار شیوه طبیعی، مجتمع، عمومی و خصوصی در آبادی، فضای شهر، بنای عمومی و خانه تعریف می‌کند. این پژوهش به بررسی دیدگاه او درباره سکونت عمومی در بناهای عمومی مانند کلیسا می‌پردازد. کلیسا به عنوان یک پیکره عمومی، جهان را توضیح می‌دهد و انسان را به وقوف عام به جهان و زندگی می‌رساند.

از دیدگاه شولتز، سکونت برقراری پیوند معنادار بین انسان و محیط است و هویت انسان در سکنی گزیدن شکل می‌گیرد. او پدیده‌شناسی هایدگر را وارد گفتگوی معماری کرده و سکونت را راهی برای پایان دادن به سرگردانی انسان روی زمین می‌داند. شولتز سکونت را در دیدار با دیگران، توافق با آن‌ها و یافتن موجودیت از طریق گزینش جهانی کوچک خلاصه می‌کند و معتقد است آبادی، بنای عمومی و خانه به ترتیب سکونت مجتمع، عمومی و خصوصی را فراهم می‌کنند.

زبان معماری کلیسا، مفاهیم جامعه را به شیوه‌ای متفاوت از سایر بناها توضیح می‌دهد و جنبه‌های آسمانی را بر مکان ارزانی می‌دارد. کلیسا با تجسم بخشیدن به مفاهیم “از بالا”، محیط را روشن می‌کند و خانه‌ها را وادار می‌کند تا بازتابی از حقیقتی باشند که کلیسا تجسم می‌بخشد. کلیسا به عنوان یک مکان، مشخصه‌های آفرینش را تجسم می‌بخشد و با مرئی ساختن رابطه بین زمین و آسمان، به این مضامین می‌پردازد.

عناوین و فهرست کلی پروژه:

**مفهوم سکونت از دیدگاه شولتز**
* **سکونت عمومی**
* **زبان معماری**
* **سیماشناسی کلیسا**
* **موضع شناسی کلیسا**
* **گونه‌شناسی در کلیسا**
* **بناهای عمومی (کلیسا) در حال حاضر