پروژه موزه یهود برلین معماری، تاریخ و مفهوم

خلاصه ای از پروژه:

موزه یهود در برلین، اثر دانیل لیبسکیند، با طرحی به نام “بین الخطوط” شناخته می‌شود که در آن خطوط شکسته و زیگزاگی ستاره داوود در پلان و نمای ساختمان به کار رفته‌اند. این خطوط در نما به صورت ترک‌هایی بر دیوارها ظاهر می‌شوند و حس رنج و آسیب را به بازدیدکننده القا می‌کنند. پلکانی تیره به زیرزمین منتهی می‌شود، جایی که دالان‌هایی شیب‌دار بازدیدکننده را به فضاهایی نمادین هدایت می‌کنند: فضای خالی نماد کوره آدم‌سوزی با باریکه‌ای از نور، و باغ تبعید و مهاجرت با ۴۹ ستون بتنی که درختان زیتون از آن‌ها سر برآورده‌اند و حس ناپایداری را القا می‌کنند.

معماری موزه با سقف‌های بلند، دیوارهای عریان، زوایای تند و پنجره‌های اریب، فضایی تاثیرگذار و به یادماندنی خلق می‌کند. مسیر ویرانی به برج هولوکاست منتهی می‌شود، جایی که بازدیدکنندگان باید از روی صورتک‌های چدنی عبور کنند و صدای جیغ انسان را بشنوند. مسیر سرگردانی با پنجره‌هایی که به هیچ جا ختم نمی‌شوند، حس گم‌گشتگی را القا می‌کند. لیبسکیند با درهم شکستن ستاره داوود و ایجاد فضایی خالی، جای خالی یهودیان در برلین را یادآور می‌شود و قواعد کلاسیک معماری را به چالش می‌کشد.

آکادمی موزه یهودیان برلین، الحاقیه‌ای به طراحی اصلی لیبسکیند، با مساحت ۲۵۰۰۰ متر مربع، شامل کتابخانه، آرشیو، مرکز آموزش و فضاهای پشتیبانی است. کانسپت طراحی این بخش، استفاده از “فضاهای میانه” برای اتصال ساختمان اصلی به محیط اطراف است. بر روی نمای ورودی، عبارتی از موسی ابن میمون به پنج زبان نوشته شده است که بر اهمیت پذیرش حقیقت تاکید می‌کند. دو نورگیر سقفی به شکل حروف عبری “آ” و “ب” بر اهمیت آموزش و دانش در زندگی یهودیان تاکید دارند و استفاده از چوب کاج، یادآور صنعت کشتی‌سازی و داستان کشتی نوح است.

عناوین و فهرست کلی پروژه:

موزه یهود در برلین: معماری و مفهوم
* طرح موزه: خطوط شکسته و ستاره داوود
* فضاهای داخلی موزه: دالان‌ها، باغ تبعید و مهاجرت، برج هولوکاست
* نمادپردازی در موزه: بی ثباتی، سرگردانی، جای خالی یهودیان
* لیبسکیند و فلسفه طراحی: ضد کلاسیک بودن، جستجوی معنا و ارتباط با تاریخ
* آکادمی موزه یهودیان برلین: توسعه و کانسپت فضاهای میانه
* عناصر زبانی و بصری در آکادمی: عبارت موسی ابن میمون، نورگیرهای سقفی
* اشاره به تاریخ و فرهنگ یهود در طراحی آکادمی